متی تراناونراک

یک روز آقا مهدی می خواست وارد مقر لشکر شود .دژبان که از بچه ها ی بسیجی بود ،جلوش را گرفت :«کارت شناسایی!»
«ندارم»
«برگه تردد!»«ندارم»
آن بسیجی هم راهش نداد .
آقا مهدی خودش را معرفی نکرد .برلی آنکه سر بهسر بسیجی بگذارد و امتحا نش کند،اصرار کرد که من متعلق به این لشگرم وباید داخل شوم .آن بسیجی هم گفت الا وبلا یا کارت یا برگه تردد...!
«کارت وبرگه ندارم اما مال این لشگرم .شما بروید بپرسید !…
«نه،حتما باید کارت یا برگه ارائه کنی !…»
در نهایت دژبان که اصرارآقا مهدی را می بیند ،قاطعانه می گوید :«به هیچ وجه نمی شود .اگه خود زین الدین هم بیاید،بدون کارت راهش نمی دهم!»
آقا مهدی بر می گردد،می خندد و می گوید :«حالا اگه خودم زین الدین باشم چه؟
آن وقت کارتش را به او نشان می دهد.قبل از آن که دژبان وظیفه شناس اظهار پشیمانی کند ، آقا مهدی درآغوش می گیردش ،صورتش را می بوسد وبه خاطر وظیفه شناسی تشویقش می کند .

                 مشاهده شده در افلاکیان خاکی ،کاری از جبهه فرهنگی شهدای گمنام/